Nog een beeld van gisterochtend, maar dan toen de zon even door het wolkendek heen brak en een heideblauwtje kort in het spotlicht zette. Er ontstaat dan een compleet andere sfeer, waardoor ook het verhaal van de foto verandert.
Dit heideblauwtje had al flink geleefd, de vleugels gerafeld en hier en daar ontbrak een puntje. Toen de zon op het diertje ging schijnen begon het zijn gerafelde vleugels langs elkaar te wrijven, om het drogingsproces wat te versnellen. Daarbij werd een klein stukje van de prachtige lavendelblauwe bovenzijde van de vleugels zichtbaar, een tipje van de sluier, zeg maar.....

plebejus argus, silver-studded blue, Geißklee-Bläuling